Her şeyin üstünde Şiiri - Yavuz Kaya

İki büklüm kelime, sobe sağ ve soluma
ateş parçası duman, şimdi damlar çileme
sergi alanı yürek her dokunuş inleme
sargı sargı üstüne kan-revan hep kanıyor
yürek yerinde yangın yel esse de yanıyor

tüyü kalmamış dilin kelâm eder beyhûde
tüm maşuklar beklesin seni eyler mabûde
ismin feryat halinde cismin bende asûde
yergi yergi üstüne per perişan ağlıyor
merhem olsa kelâmın dile düşüp dağlıyor

bekle dedi bir zaman onu zaman bekletti
tüm akrepler zehrini anı vakte zerk etti
yelkovandan ihanet zamanını terk etti
kaygı kaygı üstüne dep-derine çekiyor
dara düşünce zaman kendisinden kaçıyor

sancı girer koynuma sanki benden beslenir
kaçsam ondan kurtulsam ardım sıra seslenir
takat kalmaz dizlere inadına yaslanır
vurgu vurgu üstüne kap karışık ediyor
ben ondan beri dursam o benden vazgeçmiyor

şimdi yalnızlık vakti musalla buz misâli
tüm mabutlar ardıma hakka olur visâli
nefis ölür o zaman gerçeğe imtisali
sorgu sorgu üstüne - hesaplar açılıyor
sağdan geliyor haber sol yanım hep ağlıyor.