Her şeyin bir sonu var Şiiri - Selçuk Şeker

Seninle birlikte olmak bir hayaldi, hayal bile edemiyorum ellerinden tutmayı.
Oysa şimdi sen kollarımdasın, yanımda, canımda, damarımdaki kanda.
Kalbime akıyorsun, kalbimde atıyorsun, beni sen yaşatıyorsun, ben seninle yaşıyorum.
Başımı koydum dizlerine, bakıyorum güzel gözlerine, dalıyorum hayallere.

Sarılıyorum sana sımsıkı, sanki bir gün seni kollarımdan alacaklarmış gibi, korkuyorum sensiz kalmaktan.
Tut ellerimden sarıl bana, ne olur bırakma beni, ben çok seviyorum seni, peki ya sen.
Ne oldu bir tanem, neden sustun, oda ne, yoksa ağlıyor musun, hani söz vermiştin ağlamayacaktın.
Haydi, şimdi söz ver bana, bir daha ağlamak yok, ne olursa olsun ayrılmak yok, söz ver bana, söz ver, söz.

Söz vermiştin, gitmeyecektin, beni terk etmeyecektin.
Elini elimden usulca çekip, gözünde yaşlarla gittin.
Kalbim kırık boynum bükük, beni bıraktın burada.
Kalbim sızlar, gözlerim ağlar, yüreğim yanar, seni arar gönlüm.

Gözlerim ağlıyor bak yüreğim yanıyor, ellerim saçının bir telini arıyor, yüreğim yanıyor.
Olmadı bir tanem, sarılamadım sana son bir defa, sevmeye doyamadım seni, yerine koyamam hiç kimseyi.

Allah’ım, verdiği canı aldı, aşkı yarattı, sevmeyi öğretti.
Ben çok geç kaldım, hem sevmeye, hem de gülmeye.
Gidenler geri dönmüyor, ecel çalınca kapıyı, gidene kal denilmiyor gönül, sevmek yetmiyor gönül.
Her şeyin bir sonu var, aşkın bir yolu var, dertlerinde sonu var, unuttuk dünyayı ölüm var, ölüm.