Her Şeyi Devletten Bekleme

Ne vatan ne bayrak ne de devlet,tek derdi midesi,
Göbek burunda,hırsız kedi boynu ensesi.
Ona hizmet etmeli memuru,marabası,
Olmalı yazlığı,kışlığı,lüks arabası.

Yalnız kalınca keyfinden türkü çağırıyor,
Kamera görünce”açım”diye bağırıyor.
Uyarır polis: Uy mesafeye,tak maskeni,
Hırçın bir dil …Ben özgürüm,rahat bırak beni!

Vergi dedin mi fırıl fırıl döner aç gözler,
Vergi de ne demek kardeşim,o nasıl sözler?
Vergi için yasak denizlere dalacaksın,
Vergiyi benden değil,onlardan alacaksın.

Vergi denilince dönüyor deliye,hayret!
Az başı ağrısa bağırıyor;nerde devlet?
Nerede yorulmak,terlemek,emek; ordan kaç,
Sonra da çık meydanlara bağır:Millet aç aç!

İnsan kaynıyor yollar;çarşı-Pazar dopdolu,
Bir eşkiya gibi kesmiş arabalar yolu.
Ne pandemi ne Boğaziçi ne Rektör Bulu,
Hatırlatıyor her meydan,her yol İstanbul’u.

Altında lüks araç”açım”diyor;bu ne demek?
Bölüşmesini bilsek herkese yeter ekmek.
Öfkeli:”Neden çok pahalı sebze, meyve, ot…”
Alamazken köylü, çiftçi traktörüne mazot”

Bir yandan”çiftçi aç”diye sokağa çağırır,
Diğer yandan”Pazar pahalı” diye bağırır.
Vardır çiftçiyle pazar arasında ilişki,
Sattığı pahalı karnı aç,bu ne çelişki.

Midesi çalışır,aklını vermiş kiraya,
Gidilir mi yalnız midesi olanla Ay’a?
Buna rağmen bir liman kuracağız uzayda,
İnşa edeceğiz büyük gök vatanı Ay’da.

Ne demişti mavi gözlü dev Mustafa Kemal,
“İstikbal göklerdedir.” gerçek oluyor hayal.
Rahat uyu sen ey toprağın altında yatan!
Güvende kara vatan,mavi vatan,gök vatan.

Her şeyi devletten bekleme,kaygıyı bırak,
Bu konuda milli şair Akif ne diyor bak:
“Kim kazanmazsa bu dünyada bir ekmek parası
Dostunun yüz karası,düşmanının maskarası.”