Her Şeye Rağmen Şiiri - Sebahat Turşucu

Sandım ki, her şey seninle başlar, seninle biter.
Sensiz soluksuz kalırım, gözlerim fersiz.
Ellerim boşluğa uzanırken,
Yüreğimde bir kuş çırpınarak ölür.
Sesin olmasa şarkılar susar…

Oysa ne çok varmış senden.
O kadar çok başlayıp, bittim ki kendimde;
Geride kalan yalnızlıklarımdan topladım kendimi;

Şimdi Suadiye Sahilinden günü batırıyorum her doğuşunda,
Sen ve diğer senleri kayalara çarpan hırçın dalgalarda boğarak.
Sahil gitarcısı borçlu olduğu konseri veriyor bana yanı başımda,
Bir kadeh benim, diğeri senli senlerin...
Baltalanan asırlık bir ağacın çığlıkları yükselirken İstasyon Kafeden
Yarım kalmış böğürtlen şarabının ekşi tatlı burukluğu damaklarda,
Her şeye rağmen...