Evet bir varmış.
Asırlık bir ağacın gölgesinde,
Niye bitsin ki diye.
Öylesi bir varmış ki,
Biz ayrılamayız diye.
Bu bir varmış dualarda yaşarmış.
Öpüşlerle coşarmış.
Nasılsa bir gün bir varmışa
Garip haller olmuş.
Ağaç ise gölgesinde
Gövdesinden vurulmuş.
Yarınlar, yarınlar...
Yarınlar gölgesiz kalmış.
Bizim bir varmış
Kavruk yarınlarda
Kaybolmuş.
Paya düşen suskunlukta hüzün...
Develer tellal, pireler berber olmuş.
Artık özleme hiç çare,
Bir yokmuş...16.07.2012
Kayıt Tarihi : 16.7.2012 23:25:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Artık özleme hiç çare, Bir yokmuş... tebrik ediyorum 10 puan..
begeniyle okudum
TÜM YORUMLAR (6)