Her Şey Zamanla Biter Birgün

Geceler uzarken, kurduğun düşler eksilir,
Yıldızlar solar, ay sönük kalır..
Karanlık gündüze boğulur, aydınlık durur.
Dertlerin inatlaşır, umutlar yavaşca kaybolur
Ne gözde yaş kalır, ne de sevdanda gurur..

Eski resimler sararır, renkleri solar,
Sesler yankı olur kulağında, diz çöker kelimeler.
Her şey zamanla erir, tükenir, biter sözler..

Yollar uzar gider, izler belirsiz, sevgiler kimliksiz
Her düş yarım kalır, umut sevimsiz,
Zamanla dağılır, sende ne varsa yorgun ve kimsesiz

Bir rüzgâr savurur köşeye çekilmiş eski hayali,
Ne sevda kalır, ne de vefa hali, ne de mecali
Göz ucu ile bakar, küser, asılır, silinir yüzler.
Unutulur kaybolur, en gerçek sözler.

Acının da sesi zamanla ya diner, ya göğe değer
Suskun kalmaz her kırgınlık, yüreği deler geçer.
Kalpte bir boşluk var, ya sever, bazen de keder,
Bir gün erir hepsi, maziye karışır zamanla biter.

Her acı kendine bir yer arar bulurken,
Bir gül bile solar, kurur vakti gelirken
Bir boşluk, bir de acı kalır ardında
Her şey zamanla tükenir, erir sonunda..

Gitmedi, eski gözlerinde kaldı gözlerimde
Kalbimde sen varsın, unutulmaz sözlerde.
Yara kanar, yürek yanar, unutulur sızlarda,
Derman olmaz , geçmez açtığın kırıklarda.

Gizemin kalır, sırlarla dolu şiirlerimde
Ne etsek nafile, bir ömür kalsada yüreğimde
Her acı dinmez, erir, eritir yanar canlarda,
Halil de tükenir bir gün, kalmaz yanında..