HER ŞEY SENİN İÇİN
Heyecanla aynaya bir kez daha baktı. Her şey mükemmel olmalıydı. Bir an tereddüt etti, çok mu abartılıydı makyajı, ya giysisi? Parfümü fazla mı sürmüştü? Oysa her zaman kendinden emin olurdu. Derin bir nefes aldı, aynada ki aksine gülümsedi, gayet iyi görünüyordu. Evine şöyle bir göz gezdirip çıktı. Asansörü beklerken heyecanının arttığını hissetti, ağzı kurumuştu. Kabinin kapısını açan elleri titriyordu. Sakin olmalıyım diye düşündü, daha gideceği uzun bir yolu vardı. Arabayı çalıştırırken dikiz aynasından kendine göz kırptı. İçeriği kaplayan hoş müzik iyi gelmişti. Çevre yoluna çıkmış şehir merkezinden uzaklaşıyordu. Heyecan yerini tedirginliğe bırakmıştı, ya oraya kadar gidemezse, ya o gelmezse, ya gelse bile her şey ters giderse, ya, ya, ya….Bu düşünceler kaosunda nereye kadar geldiğini fark etmedi bile. Kulağında bir ses yankılanıyordu “ her şey senin için “…..
Arabayı durdurdu, teybi kapattı, çantasına uzandı ki cama vuran bir sesle irkildi. Yüreği ağzına gelmiş, korkudan buz kesmişti. Küçük bir çocuk bir şeyler söylüyordu. Camı açtı, çocuğun söylediklerini duyamıyordu, dudaklarını okumaya çalıştı, nafile. Ne oluyordu bir kabus mu diye düşündü. Çocuk durmadan konuşuyordu.
- Ay ne var? ne diyorsun anlamıyorum.
- Teyzeciğim çay bahçemizin otoparkı aşağıda arabayı oraya koy. Hem ben arabanı bir güzel yıkarım. Kurularım da. Para da istemem. Sen bana bir tost ve çay al yeter. İstersen içini de temizlerim. Paspasları bir güzel
- Tamam çocuğum tamam. Arabayı aşağıya çekeceğim. Sen okula gidiyor musun, bu saatte okulda olman gerekmez mi?
Saati mi şaşırdı bu hıyar?
Gerçi hiç saati olmadı ama
En azından birine sorar.
Cebimde bir lira desen yok,
