Her Şey Sen Şiiri - Durali Acar

Hani yakiştırmazdın ya bana ağlamayı,
Nasıl yakıştırdın bize ayrılığı?
Sahi ya. Bu ara yakışmayanları taşıyorum,
Bedenimde...
Kuru gürültü geliyor bütün sözler,
Sen kaynağından dökülmesince.
Üzerime geçiriyorum bu kefeni;
İnce ince...

Tek kişilik koltuklarla gidiyorum,
İçimin sen dolu seyahatlerine.
Gözlerim dışarda seni arıyorum,
Cıkmaz sokakların derinlerinde.

Nereye gitsem,ne yapsam sen oluyor,
Bütün çabamı buna harcıyor,
Seni,bizi,aşkımı tek başıma taşıyor,
Sahipleniyorum...

Senden sonra kimseyi almayacağım hayatıma,
Koymayacağım kimseyi yerine,
Her gün bakacağım sen yarama;
Durmadan...
Yara dedim diye alınma sakın,
Durmamasını istiyorum bu kanların,
Kanadıkça anlıyorum,senin varlığını,
Sarmıyorum...

Sanmıyorum beni unutacağını,
Hiçbir şey hatırlatmasa bile;
Söylediğim türküler tırmalayacak kulağını,
O an olurda hatırlarsan gittiğini,
Döneceğini bekliyorum getirmiştim dile,
Ben hep seni sevdim; seni seveceğim,
Ne ihtiyacım var ele,ne adımı alacak dile,
Büyütüyorum aşkımı ellerimle...