Her Şey Gider Şiiri - Abdil Yıldırım

Zaman bir su gibi durmadan akar,
Hafta gider, mevsim gider, yıl gider.
İlkbaharda renkler seyrana çıkar,
Sarı gider, yeşil gider, al gider.

Hasretlik içimde dinmeyen sancı,
Şu dünya hanında ben bir yabancı,
Hem han ihtiyarlar, hem de hancı,
Hancı gider, yolcu gider, yol gider.

Kâinat bir ağaç kudret bağında,
İnsan bir meyvedir dünya dalında,
Her şey akıp gider kendi yolunda,
Ağaç gider, meyve gider, dal gider.

Elbet bu nizamın var bir sahibi,
Sonsuza uzanır göklerin dibi,
Arzımız yürüyen merdiven gibi,
Deniz gider, nehir gider, göl gider.