Ayakkabılarım eskimiş,
Dargeliyor pantolonlar belime,
Telefonum sanki son kontur,
Her şey elimden gidiyor.
Kazandıklarım, bende kalanlar
Umutlarım, hayallerim
Her şey elimden gidiyor
Yaşamım boyu paylaşıp
Haksızlıklara yürüdümse
Birlik beraberliği yakaladım derken
Her şey elimden gidiyor
Anam, bacım, kardeşim dedim
Ölmeden mezara gömdüm
En yakınımdan acı gördüm
Her şey elimden gidiyor...
01-06-2003 Wpt.
Agah ÖzbekKayıt Tarihi : 1.6.2003 23:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Agah Özbek](https://www.antoloji.com/i/siir/2003/06/01/her-sey-elimden-gidiyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!