sevgiden hakkını alması gerekirken hiçbir karşılık beklemeden sevgiyi gereğinden fazla sevebilmiş gülten'e ve diğer insanlara...
Perdenin havayla dansında
Buldum seni
Kağıtla kalemin savaşında yitirirken kendimi...
Uyumsuz renkler doluyordu maviliklerime
Sonra uyuma başlıyordu kendi aralarında
Ve ben daha az görür oldum maviliklerimdeki seni
Artık yok olmuş bir ışıktan doğan
Yedi renktin sen
Umutluydum hala belki de
Sırf senden bir şeyler bulurum diye.......
Parçalarınla yetinebilir miydim ki?
ASLA..
Herkes her şey senden taşıyordu bir şeyler
Ama hiçbiri sen olmamıştı.......
(25/09/07)
Umut AlgülKayıt Tarihi : 25.9.2007 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
aslında çok garip hiçbir şey yoktu gözlerim kağıda bakarken sonra yüzümü perdeye çevirdim ve birden kendimi kaybettim perde oynarken aklımda kim olduğunu nasıl biri olduğunu bilmediğim biri ve onun benim için değerinden başka bir şey kalmamıştı esintiyi hissettim içimde zaman ve mekan önemini yitirdi.. nerdeydim ne oluyordu unutmuştum sadece o vardı ve sonrası bu şiir işte...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!