Her Şey Aslına Çeker Şiiri - Ömer Çelik

Vaktiyle miralaya bir Arap tayı gelir
Yahudi bezirgandan bayramlık hediyedir.
İşinin erbabını vazifeye çağırtır:
‘’ Kartlaşır, gem vurulmaz,
Bu atarlı beygirin, terbiye zamanıdır.’’

Biçare emir kulu, nal keser, dua okur
Mola vaktinde talim, talim vakti koşturur.
Paşa mahiyetiyle sık sık haraya uğrar
İnsan tez ıslah olmaz
Merakla doru tayın gidişatını sorar:

‘’İzzetlüm, Ilgazların yeliyle yarışıyor
Lakin sığır huyu var, diliyle kaşınıyor.’’

Fikri yadırgayanlar, maruzata hak verir
Körpe iken doruya sığır emzirilmiştir.
Seyisin nevalesi her öğün artırılır
Avucu lira görmez
Şu kethüdaya dair, emare bulmalıdır:

‘İzzetlüm yordam bilmez, divanda ters oturur
Ya naturası abes, ya asi çocuğudur.’’

Mazlumun her tespiti, artık ibraz edilir
Vilayet eşrafının musahip kişisidir.
Kimisi hisse kapar, kimisi feyiz alır
Paşa itibar etmez
Müstakbel karısının şeceresi kayıptır:

‘’Koskoca kapılardan büzülerek geçiyor
Çadırda büyütülmüş, çengi kızıyım, diyor''

Zat-ı şahaneleri, pek bozuntuya vermez
Erzağını artırır, arkasını dönemez
Kıdemli dostlarından, kendinden kuşkulanır
Tedbirsiz rüya görmez
Acaba hangi huyu, baba yadigardır?

‘’İzzetlüm, sadrazamın kucağına doğmuşsun
Tarzına bakılırsa bir aşçının oğlusun.’’

Paşa ihtiyatlıdır, öfkesini dizginler
Aile efradından makul bir izah ister.
Güngörmüş validesi suçunun esiridir
İthamlardan yerinmez
Son nefesinden evvel, sırrını ele verir:

''Şüpheyle yaşayanlar, gerçeğe boyun büker
Kainatın kanunu; her şey aslına çeker.''