Bir kavşağa vardı ömrüm
Aşınmış yolları bırakarak arkasında
Her karışında bir dost yüzü kaldı
Her karışında bir o kadar ihanet
Kusursuz değildi hiç kimse
Tertemiz bir eli tutacak kadar
Aynalarda ufalan gözlerimde
Benden uzaklaşan bir şeyler içimde
Uzak şehirler çağırıyor beni
Beni arıyor birileri
Hiç bilmediğim coğrafyalarda
Büyümeyen bir çocuktur
Her yol kavşağında içimi kemiren hasret,
Karanlık ve dar yollar var önümde
Hangi şehirlere çıktığını bilmediğim
Belki yüzünü hiç görmediğim insanlar çıkacak karşıma
Ne bir dost olacak yanı başımda
Ne sırtımda bir ihanet
Belki göçeceğim yine soğuk denizlere
Eski bir şarkı gibi doğduğum topraklar
Kucaklar mı yine beni çocukluğum gibi
Gurbet-Sıla karıştı beynimde
Bu kavşakları yalnız geçecek artık ömrüm
Olmayacak bir ışık tutan
Dostun omzu olmayacak omzunda
Tökezlediğin çukurlarda
Giderken ağlayacağım her yerdir artık sıla
Şiir yazdığım her şehir bir parça memleket...
20 Ocak 2003
01: 37
Kayıt Tarihi : 20.2.2003 00:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)