Her sabah yollarda beni beklerdin.
Yanıma gelerek 'Günaydın' derdin.
Boynuma sarılıp beni öperdin.
Bilirim bir tanem çok, çok severdin.
El-ele tutuşup gezerdik senle.
Ne kadar mutluyduk her ikrimiz de.
Ağlardın benimle, gülerdin benle.
Ne kadar mutluyduk biz o günlerde.
Seni kaybedeli seneler oldu.
Böyle büyük bir aşk niye son buldu?
Tüm dünyam yıkıldı, yerle bir oldu.
Akan gözyaşlarım bir deniz oldu.
(İZMİR-Çiğli / 26 Mayıs 2008-20.45)
Ertuğrul ErdelKayıt Tarihi : 22.10.2008 17:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Orta okul, Lise aşkım için yazmış bulunmaktayım. O yıllarda okula giderken o nların evinin önünden geçerdim, onların evinin önünde buluşup el-ele, kol-kola sohbet ede, ede okula giderdik. Ne kadar mutlu idik o yıllarda, ne kadar. Bir rüzgar esti ve bizi birbirimizden kopardı. Aradan bir çeyrek kırk yıla yakın bir zaman geçmesine rağmen hala unutamıyorum onu.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!