Güneş dün akşam gizlendiği gibi bu sabah yine ortaya çıkıyor. Tüm güzellikleri yeniden görmemiz için her yeri aydınlatıyor. Bende yeni bir güne başlarken sadece güzellikleri görmek için uyanıyorum.
Yanımda sen yoksun. Yine sensiz bir gün başlıyor. Aslında kendimi üzmem için sebep çok ama mutlu olmam için daha fazla sebep var. Belki şu anda yanımda sen yoksun, belki çok uzaklardasın ama unutma ki her zaman gönlümde hayalimdesin. Ben nereye gidersem hayalin hep benimle birlikte. Onunla dertleşiyorum, onunla şakalaşıyorum, onunla hayal kuruyorum. Günlerce, aylarca, yıllarca birbirimizden ayrı kalsak ta hayalin bana can yoldaşı oluyor. Yani senin hayalin bile beni mutlu etmeye yetiyor. Hayalin beni bu kadar mutlu edebiliyorsa sana kavuşacağım o gün hissedeceğim saadeti düşünemiyorum bile.
Her sabah güneş doğduğunda, yeni bir güne başlarken sana kavuşacağım o günü düşünüyorum ve mutlu oluyorum. Üstelik bu günün öldüğüm gün olduğunu bilmeme rağmen.
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta