Her sabah, gözlerimi yıkıyorum senin için, Ellerimi açıyorum her sabah. Önümde inci gibi dizilen kuşlar, Bir de, kendini maviye çevirmeye çalışan kocaman bir İstanbul var. Beni koyduğun yerler değişiyor, Ve gezdiğim yerlerde kimsecikler olmuyor artık. O deniz kenarı, sadece taş toprak şimdi, Uzun uzundıya gidilen yollar boş. Orada bir taş,taşın üstünde küçük bir kuş, Sana harfler cümleler kelimeler gönderiyorum, Sen istersen bir taş ol, Sen istersen bir kuş... 29 Mayıs 2012
Eray UstaKayıt Tarihi : 29.5.2012 11:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!