Güçten tükendim dediğinde,
İki ayaklı iken üç’e yükseldiğinde,
Saçlarına karlar serpildiğinde,
Boşa geçen zamana yanacaksın...
Medet arayacaksın uykularından,
Ellerin başını kucaklıyacak,
İndiğinde perde gözüne,
Görmeyeceksin dünya güzelliklerini...
Yolun sonu deyip adımlayacaksın,
Güneş’e,ay’a hasret kalacaksın,
Karışacak gecen gündüzüne,
Derin bakışlarda kaybolacaksın...
Sel olucak gözyaşların,
Hıçkırıklara teslim olacaksın,
Koca bir düğüm boğazında,
O an yaşadığını unutacaksın...
Davetsiz misafirin olucak,şaşıracaksın.
Can dediğin bedeni alıcak senden,
Sorgularda kıvranıcaksın,
Ruhun huzuru arayacak,
Ellerin hesap sorucak,
Dilin sualsiz kalıcak,
Gözlerin şahidin olucak,
İşte o zaman mefta olduğunu anlayacaksın...
YAZAN:KADER OYUNCUSU
09/06/2011
İZMİR
Kayıt Tarihi : 29.9.2011 13:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)