Onca nimet içinde, yüzüyorsun adeta,
Şükür gerek nimete, de; birine bin şükür!
Küfran-ı nimet etsen; işlersin büyük hata,
Gafil olma o zaman, et daima sen şükür!
Tesadüfî zannetme, bunca ikram, ihsanı!
Ne kadarda çok onlar, etrafına bir tanı!
Billâh eder perverde, insan olan insanı,
Yetmez dilin şükür’ü, yapmalıdır can şükür!
Her hepside mükemmel, tek kelime; şahane,
Tümü özel ins için, hiç arama bahane!
Kulluk için rabbine, bekliyorsun daha ne?
Kâfi değil bire bir, et her bire on şükür!
Gez çarşıyı, pazarı, varmı bir şey bedava?
Hiç olur mu ücretsiz, ışık, toprak, su, hava?
Etmez isen hamd, şükür; olur her şey berhava!
Canla, dile ilave; etmelidir ten şükür.
Her gün yiyip, içtikçe, ne olurdu hamd etsek,
Meyve olur her bir hamd, şayet bunu hep dersek!
Döner orda bire on, şu ücreti biz versek!
Her nimete milyonla, söylüyorum ben şükür.
Cihat ŞAHİN
10.04.2010-İZMİR
Kayıt Tarihi : 10.4.2010 16:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!