....
— Yola yolcu
Yolcuya yol gerek
Kalmak için gitmek
Gidebilmek için kalmış olmak gerek
Gitmek... Ne uzun bir kelime..
Gidene yol
Yolcuya ömür yeter mi?
+ Yetmiyor hiç biri. Ne ömür ne yol. Sen demlenmişsin yine
— Ben değil acılar demlendi, tadından yenmez şimdi
+ Deme öyle. Acı yakışmıyor o güzel yüzüne
— Yüzüm yakışıyor mu ki acılarıma?
+ Sen acıdan söz edince içimde yuva yapıyor hüzün. Sana gülmek, bülbül gibi şakımak yakışıyor.
— Guguk kuşu gibidir acı. Kendi yuvası yoktur. Hep başka yuvalara yumurtlar.
+ Etme eyleme iki gözüm. Nedir canına değen böyle
Nedir ruhunu kemiren
Nedir kalbine çöreklenen
Etme eyleme gülüşün bir ömre bedelken.
— Cana ten değdi
Tene el
Gülüşüm ömre bedeldi. Güldüm, bedelini de ödedim. Çünkü bedeli ömür olana tutulmak intihara teşebbüstür.
+ Üzülüyorum çok üzülüyorum..
— Neye ? Niçin?
+ Gülüşün kırıklığına
Daha birçok şeye.
Bir insani kalbinden kırsan geçer
Ruhundan kırsan uzun sürer
Ama bir insan gülüşünden kırıldımı tebessümü bir ömür eksiktir...
Neyse... Sussam iyi olacak
— Neyse... lerin eksik bıraktığı tek şey cümleler değil..!
+ Biliyorum. Neyseler her şeyin eksikliğidir. Her şeydim hiçbir şeye değmezdim..Neyselerin ardındakini onlari var edenler dişinda kimsenin soylemesinin bi anlami yok.
—Neyselerin ardındakini duymaya ihtiyacı varsa ya bi insanın?
Adem EvrenKayıt Tarihi : 12.5.2020 15:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!