Her ne vakit bıraksam kalemi elimden kalemim ağlar
Her ne zaman ayrılsam dostlarımdan dostlarım ağlar
Onların hicranlı ağlayışları, ciğerlerimi akkorla dağlar
Her ne vakit ayrılık söz konusu olsa erir içteki yağlar
Dostların yüreklendirmesi kalemimi sarılmamı sağlar
25.06.2005-06:25
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta