Soframızda tuz diye,
Yürekte sevgisinin tadını aldıklarımız,
Dinlediğimiz her nağmede
İçlenip ahlandıklarımız var...
Aklımıza sorular sorular sorup,
Cevaplar alamadıklarımız
Acılarını ekip yüreğe güllerini koklayıp
Dikenlerinde dağlandıklarımız var...
Özlediklerimiz ama,
Adını anmaktan korktuklarımız var...
Onu el üstünde tutup,
Gönül tahtında oturtup
Yerlerde süründüklerimiz var...
Yollarını beklemekten umutlar kesip,
Ardlarından gözyaşları döktüklerimiz,
Yokluklarında,
Günleri ay,
Ayları yıllar,
Yılları asır ettiklerimiz var..
Kısacası okşadığımız hayali var olan,
Kendileri yok olanlarımız var...
19:55 30.10.2015
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 30.10.2015 22:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!