Her Mevsim İçimden Gelir Geçersin

Her Mevsim İçimden Gelir Geçersin

Her mevsim içimden gelir geçersin,
Bir ilkbahar gibi gülüşünle başlar her şey,
Tomurcuklanır kalbimde özlemin,
Ağaçlar gibi yeşeririm yokluğunda bile.

Yaz olur sonra…
Gözlerin kavurur içimi,
Teninde yanar suskunluğum,
Bir rüzgar gibi esersin saçlarımda,
Ve ben hep aynı serapta yürürüm sana doğru.

Sonbahar...
Dökülür içime hatıralar,
Adını fısıldar sararan her yaprak,
Yollara düşer hayalin
Ve ben her adımda biraz daha düşerim senden yana.

Kış gelir,
Üşürüm…
Sessizliğin buz tutar içimde,
Kendime sarılırım gecelerde
Ama yine de
Bir sıcaklık kalır ellerimle tuttuğum anıdan.

Her mevsim içimden gelir geçersin…
Hiçbir zaman tam gitmezsin aslında.
Bir şarkı olur kulağımda,
Bir bakış olur geçmişte kalan,
Bir an olur gözlerimde dinmeyen…

Ve ben
Ne zaman bir yağmur görsem
Sen düşersin aklıma.
Ne zaman bir güneş doğsa
Gözlerin parlar içimde.

Sen;
Zamanın her halisin,
Benim içimde hiç tamamlanmayan bir mevsimsin.

Şiir Hamit Atay