Her Kış Bahara Çıkar Şiiri - Avni Temiz

Güne gün yaşayanlar, düşünmezler yarını,
Karşılıksız sevenler, bil ki canından bıkar.
Aşkla tutuşan yürek, artırırken harını;
-Her güzel bir yürekte, aşk ateşini yakar;
-Üzülme deli gönül, her kış bahara çıkar.

Bakarken yıldızlara, gözler dolar çağlarım,
Döktüğüm gözyaşları, yanaklarımı yıkar.
Kimse görmesin diye, ben hep gece ağlarım.
-Her güzel bir yürekte, aşk ateşini yakar;
-Üzülme deli gönül, her kış bahara çıkar.

Derin olurmuş meğer, yüreklerin kuyusu,
Dibini göremezsin, sanma ki düşen çıkar.
Gözlerimden gitmiyor, gözlerinin büyüsü,
-Her güzel bir yürekte, aşk ateşini yakar;
-Üzülme deli gönül, her kış bahara çıkar.

Gidince bu sevdayı, böyle öksüz bıraktın,
Ben ölünce ağlasan, matem tutsan ne yazar.
Seni seven yüreği yıllarca boşa yaktın,
-Her güzel bir yürekte, aşk ateşini yakar;
-Üzülme deli gönül, her kış bahara çıkar.

Sevmek güzeldir elbet; tabi sende seversen,
Karşılıklı olunca, gözler bir güzel bakar.
Dünyalar benim olur, bir kere sevdim dersen.
-Her güzel bir yürekte, aşk ateşini yakar;
-Üzülme deli gönül, her kış bahara çıkar.

16.11.2013 Bağcılar