Her kim bana ağyar ise
Hak Tanrı yâr olsun ona
Her kancaru varır ise
Bağ u bahâr olsun ona
Bana ağu sunan kişi
Şehd ü şeker olsun işi
Çöle kıyısı olan kentlerin
limanları sıkıcı olur
kuş uçar gemi geçmez,
kervan zaman içinde.
böyle kentlerde insan
fırtına gibi sever,
Devamını Oku
limanları sıkıcı olur
kuş uçar gemi geçmez,
kervan zaman içinde.
böyle kentlerde insan
fırtına gibi sever,
çok güzel daha ne desin.
şiirin ironik olduğunu düşünüyorum..ama ironiyi hamit bey gibi pragmatik* bulmuyorum( *günahımı alsınlar da bana yarasın faydacılığı)..
bu..bir nefsin façasını bozmaya ayarlanmış bile isteye kasten yazılmış bir şiirdir bence..aşırılıkla gelen törpüleme terbiye etme ya da idman halidir de denilebilir..gerçi yaptığımız küçük araştırma aşık paşanın mevlevi geleneğine yakın olduğunu bildirse de..buradaki hoşgörü(!) dozu mevlevilikteki dozun epey bir üstündedir..belki de düpedüz günahının alınması suretiyle bir faydacı yaklaşım içinde de olabilir şair (hamit bey haklıdır yani)..ama bu şiddette (neredeyse yok daha neler dedirtecek şiddette) yazılmış olmasından dolayı 'ironi' payını da gözardı edemiyorum zihnimde..ustalar bi baksınlar da hele..çıkar elbet sorularımıza cevap..
@..
demis ve eklememisim :)
Her kim bana agyâr ise Hak Tanri yâr olsun ana
Her kancaru döner ise bağu bahâr olsun ana
Bana ağu sunan kişi şehdü şeker olsun aşı
Kolay gele müşkil işi eli erer olsun ana
Ardumca kuyu kazanı Hak tahta ağdırsun anı
Evvel bana taş atana güller nisâr olsun ana
Acı dirliğüm isteyen tatlu dirilsün dünyede
Kim ölümüm ister ise bin yıl ömür olsun ana
Her kim diler ben har olam düşmen elünde zâr olam
Dostları şâd düşmeni dost ma’şuku yâr olsun ana
Her kim diler ise benüm ol dosttan ayrulduğumu
Gitsün gözünden her hicab envârı var olsun ana
Ben Muhlis oğlu Paşa'nun güldüğünü istemiyen
Ağladuğum isteyene gözüm pınar olsun ana
orijinal hâli bu mu bilmiyorum ama eklemek istiyorum yine de.Cunku ekleyecegim siir orijinal olmasa da orijinaline daha yakindir muhtemelen.
bir sözlük çalışması buldum şiire ilişkin..faydası olur diye not düşeyim dedim..
ağyar: düşman, yabancı
ağu: zehir
har: aşağı, değersiz
hicap: utanma, utanç.
kancaru: nereye
maşuk: sevilen
müşkül: güç
nisar: serpme
şad: sevinçli
şehd: bal
zâr: ağlama, inleme
Kanaatimce buna tercüme değil, sâdeleştirme diyebiliriz.
(Orijinal metmi görmeden bir şey söylemek güç suizanna teşvik var mı yok mu)
Hayırlı geceler diliyorum.
Bu şiirde sui-zanna davet ve teşvik var.Biz biliyor ve inanıyoruz ki hüsnü zanla memuruz.Bilemiyorum tabi,şairimiz bu şiirinde Hasan Basri örneği,düşmanına ve arkasından konuşup laf edene lokum yollarmış.Olaki bu olaydan etkilenip yazmış da olabilir.Çünki bir insanın arkasından edilen gıybet ve kovuculuk edilen kişinin eğer müstahak değilse,günah ve veballerinin eden kişiye yüklenmesinden bahsedilir.Tabi en gerçek olan yorum ise şairimizin hissetikleridir.
Tercüme şiir olduğu için ne desek boş.Günün seçkisini kutluyorum.
Bu kitâbuñ kim okırsa kamusın
Sımaya hîç kimse anuñ nâmusın
Kim ‘amel eylerse ol rahmet bula
Dünyada ‘ukbîde ol ragbet bula
Kim alursa bu kitâbıyâdına
İre cümle ma‘ninüñ bünyâdına
Gerçi kim söylendi bunda Türk dili
İlla ma‘lum oldıma‘nî menzili
Çün bilesin cümle yol menzillerin
Yirmegil sen Türk ü Tâcik dillerin
Karşımıza normalde bu ağırlıkta bir metin çıkmalıydı
Muhtemelen böyle yazdığını kimse düşünmemiştir. Değil mi?
Orijinal metni internette aradım, bulamadım maalesef.
Bu şiir ile ilgili 30 tane yorum bulunmakta