HER KAPIDA BİR SES
Bir eğri deniz,
Martı içinde derya...
İstanbul!
İki kıta arası bir kaş,
İki kaş arası bir doğu...
Medeniyetin elması kadar parlaktır...
Mabet dediğin beş minare arası şenlik
Uykulu gözleriyle İstanbul kadar uyanık
duasına kapanmış kadar sadıktır...
Bir kalem gezinir Avrupa kıyısında
beyaz bir kağıdın mavi mürekkebi
Ve kadın resmi çizilir her kuleye
İstanbul bir kadın...
Alevler arasında edepsiz bir yangın
...
Sessiz rüzgarlar yapışır,
Yapışır kalemine Aşiyan'ın...
Bazen bir sis,
Bazen piyale,
Örter kasvetini kıyıların...
İstanbul bir kadın...
Aynası olurdu Mehlika'nın...
Kapatır gözlerini kapılar kapanmadan
Kimi bir şair,kimi sadece bir şair
İstanbul;
Dinletir kendini mahzunluğa dair
Yedi tepe, İki anakara
Papaz ve imamın
Gülümseyişini gör Ayasofya
İstanbul bir kadın
Kanıtı Ece'nin varlığının...
Güvercin güvercin bakar çocuklar
Kimi ölürken bile tedirgindir güvercin kadar
O kadar bütün, o kadar yekpare
Ölürken bile kimi insanlar
Kimi Dink, Kimi Ahmet, Kimi sadece kim!
İstanbul insan,insan İstanbul kokar...
İstanbul!
Yankılandıkça hüzne neşe,neşeye hüzn,
21. yüzyıl bile kıskanır onu bugün
İstanbul bir kadın
Bir ömür sahip olamadığın...
İSMAİL HAKİ ŞİMŞEK
İsmail Haki ŞimşekKayıt Tarihi : 8.5.2010 12:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şiir büyüyor...

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!