Dağı delerken Ferhat Şirin’e; uzatır saçını Rapunzel ejderhayı alt edecek şövalyeye. Mesela, bahar gelmeyecekti hiç, dönmese Persephone geriye. Efsanedir kadın tarihin, edebiyatın dilinde. O halde ses ver keman. Okunsun o büyük efsane!
Şiir yazmaz kadın. Güçlüdür fazlaca. Canı yanmaz yeterince aşk acısıyla. Ama hemcinslerini öven şiirleri beğenmeli daima. Bu zaferidir kadının erkeğe… Terbiye edilmiş erkek, tüm kadınlara ay ışığını indirmeli geceden dizelere. Terbiyeli erbabı sever kadın.
Ayaklarının üstünde durmalı kadın, erkeğe direnebilmek için. Kızarsa kafası, alıp tası tarağı gidebilmeli arkasına bakmadan. Ezilmek yüz yıl önceydi be hey gafil! En mahrem sırları anlatıp “canım”, “cicim” arkadaşlarına “oh be! ” diyebilmeli kadın dediğin. Nasılsa geride kaldı o tantana. Mutluluk an’ı yaşamak değil midir öğütlendiği gibi “kişisel gelişim” kitaplarında? En önemli sensin; senden sonrası tufan unutma. Hem Aydan ne yapmıştı Aldatmak’ta?
Yıldızlar yalnızca kadınlar için parlar çoğu zaman. Burç burç diziliverir sıraya. Kader küçük bir fincana sığar da kısmeti sürükler peşinden. Efsunlanır telve. Dile gelir bir anda. Fısıldar yarını tek tek o masum kalbe. Yarın ilk iş o yeni kısmeti beklemektir kadına. Hem telve de söyledi. Mutluluk orada.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta