Her Irmağa Bir Yol vermiş Akıyor

Her ırmağa bir yol vermiş akıyor
Cümlesini bir deryaya döküyor
Her kumaşı bir tarakta dokuyor
Şeridini pazarlara çözüyor

Bülbülün aşkına sebep gül oldu
Ona kafes ağzındaki dil oldu
Cânım ateşlere attı kül oldu
Ne taraftan bir yel değse tozuyor

Kimi dikenini gülünden seçer
Herkes ettiğinin mahsulün biçer
Gam yeme Seyranî bu gün de geçer
Yüce dağ başında duman geziyor