Bir ana rahminden iner pazara,
Her insan ölümü tadar mutlaka.
Bir kefen alır da doner4 mezara,
Her insan ölümü tadar mutlaka.
Benim dediklerin hep bir emanet,
Sahibine karşı, etme ihanet,
Her yol, son liman varır nihayet,
Her insan ölümü tadar mutlaka.
Ölüm bir geçittir, gelecek başa,
Şeytana uyup da sen gezme boşa,
Dünyada ne kadar yaşarsan yaşa,
Her insan ölümü tadar mutlaka.
Hasat zamanında hep eken biçer,
Hayal perdesine, bakanlar geçer,
Ecel şerbetini tüm doğan içer,
Her insan ölümü tadar mutlaka...
Kayıt Tarihi : 24.11.2020 18:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Özcan İşler](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/11/24/her-insan-olumu-tadar-mutlaka.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!