Her İnsan Bir Kaledir Şiiri - Şahbettin ...

Her insan bir kaledir, farklı farklı yapısı.
Kimisi kilitlidir, kimi açık kapısı.
Kendince çok özeldir, büyük küçük hepsi.
*
Kimi ayak altında, giren çıkan belirsiz.
Kimi kin, zehir dolu, kimi kinsiz, zehirsiz.
Kiminde binbir şehir, kimi köysüz, şehirsiz.
*
Kimi çok kültürlüdür, kimi çok duyguludur.
Kimisi bomboş durur, kimisi çok doludur.
Kimisi her an canlı, kimi hepten ölüdür.
*
Kimi her an bakımlı, yapılır, düzenlenir.
Kimisi yıllar boyu ne bir bakım, ne tamir.
Para ve bilinç varsa her kale yenilenir.
*
Kimisi harabedir, köpek yok, kamera yok.
Bir cazibe merkezi, geleni, gideni çok.
Aç gibi gözükse de hem karnı hem gözü tok.
*
Kimi fildişi kule, servet var, güvenlik var.
Ama öyle kale ki, penceresi gönlü dar.
Ne uğrayanı olur, ne kimse kapı açar.
*
Kimi yol üstündedir, yollar geçer içinden.
Her yerden yolcusu var, hatta Çin'den, Maçin'den.
Kimi dağlarda gizli, kimse geçmez dibinden.
*
Kimisi kazma, kürek her dakika yıkılır,
Kimine ufak tefek tamiratlar yapılır,
Kimisi açık gizli, ateşlerle yakılır.
*
Kiminin bahçesi var, gülü var, lalesi var,
Kiminde bülbül sesi, kiminde su sesi var.
Kiminde zaman zaman öküz böğürmesi var.
*
Her insan bir kaledir, yüksek alçak yerle bir.
Kimi yerin dibinde, kimisi göklerdedir.
Tanımadan bilinmez, her biri kimdir, nedir.
*
Kimi basit gözükür, kırk gün salla yıkılmaz.
Kimi dokunsan düşer, çivi bile çakılmaz.
Kimisi korku verir, insanoğlu sokulmaz.
*
Kimisi karanlıktır, göremez, seçemezsin.
Kimisi çok aydınlık, gözünü açamazsın.
Kimisi de rengarenk, bakmadan geçemezsin.
*
Kimisi harıl harıl çalışır ve üretir.
Kimisi tam tersine, tükettikçe tüketir.
Kimi al ve dağıt der, kimisi de hep getir.
*
Kimi fitne üretir, kan, kin, savaş dünyaya,
Kimisi korku dolu, ürkek, yavaş dünyaya,
Kimi dağ, kimi deniz, kimisi taş dünyaya.
*
Yüzyıllardır kaleler dünyanın her yerinde,
Onların öyküleri, insanların dilinde.
Sende kalesin dostum, bir öykün var senin de.

Van, 10.11.2007 09.30