Şimdi kelimeler donar,
Kıyıya vuran damlalarda.
İçi boş yalnızlıkların akşamındayım.
Kocaman sözler gibidir.
En umulmaz anlardır.
İçi korku dolu kış geceleri.
Başım düşerken, avucum.
Yorgunluğumun hatırasıdır.
Tanımadığım bir baş avuçlarımda.
Sıcak bir yastık yoktur.
Her gün giderken uzaklaştığım.
Heyecanla gidecek bir yer bulmalıyım.
Belli belirsiz bir yer.
O kadar önemsiz ki.
Gittiğim ve döndüğüm yer.
Kenan Gezici 28/01/2025
Kenan Gezici
Kayıt Tarihi : 3.2.2025 04:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!