Her gün biraz daha Şiiri - İlyas Kaplan

kısık seslere bürünmüş ruhsal bir savaş halindeyim
oysa canımdı, oysa umudumdu,
çoğu zaman da nefesimdi
sevgi …

bu ruhsal savaş kendimle
kendi kendime ,içe doğru
çoğu zamanda uzaklara ve de uzaklardan yakınlara
çoğu zaman kavga olmuş, kargaşa olmuş

avuçlayamadığım tüm düşünce ve istekler,
baş edemediğim iç sıkıntılar, imkansızlıklar
boğulup kalıyor, başıboş dolaştığım
ayak sesleri peydahladığım kulvarlarda

bu kadar çok pişmanlıkların arasına sığınmış öfkeler
belki de geçmişin bu günkü anlamını çıkartıyor ortaya
düşünce zamanlarına hükmeden
hatırlanan her anı

yorgun kış gecelerinden sonra
kilitlenmiş düşler ,çaresizlikler kaldı geriye
velhasıl söyleyemediğim şeyler çoğu zaman
sonucuna ulaşamadığım çıkmazlar

ilk kez kızmıyorum,ilk kez değil hiddetim
olmadık zamanlarda, acı verici düş kırıklıklarına
duyguları yüreğime tutunmuş
yığılmışlar var oldukları yere…

öfkem var sebepler üzerine
her şeye rağmen
her gün yeni baştan doğarak
her gün biraz daha

sanki tüm sokaklar yalnızlığıma koşuyor
terimin sindiği,hırslarımın bütünleştiği geceye
dağınık bakışlarla siyahındayım gözlerimin
geçmişten gelen çözümsüzlükler alabildiğince

örtüyorum yalnızlığımı
ışıktan kaçırırcasına gözlerimi
cebelleşip ,kökü tükeninceye kadar
dalıyorum yürek yırtan gizemlere

redfer