Akşamüstleri güneşin son ışıkları ayak diretti kapatmaya perçemlerini,
Bir esnaf gülümsedi emek sokağından indirirken dükkanının kepenklerini,
Senelerdir hizmet verdiği sokağın ahalisine gülümseyerek evine döndü,
Salyangoz sırtında kıpırdayan bir karıncanın kıpırtısını duydu sanki rüzgar,
Rüzgar gecenin bakışlarının önünde samimi sofraların yanında döndü,
Bir çocuk duruyordu pencerenin önünde elleri sonsuzluğun pençesinde kıvranan,
Kömür dumanın kapkara lekeleriyle acımasızca yüreği sızlayan,
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta