Akşamüstleri güneşin son ışıkları ayak diretti kapatmaya perçemlerini,
Bir esnaf gülümsedi emek sokağından indirirken dükkanının kepenklerini,
Senelerdir hizmet verdiği sokağın ahalisine gülümseyerek evine döndü,
Salyangoz sırtında kıpırdayan bir karıncanın kıpırtısını duydu sanki rüzgar,
Rüzgar gecenin bakışlarının önünde samimi sofraların yanında döndü,
Bir çocuk duruyordu pencerenin önünde elleri sonsuzluğun pençesinde kıvranan,
Kömür dumanın kapkara lekeleriyle acımasızca yüreği sızlayan,
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta