Kalbi üşür mü insanın, üşürmüş.
Sarılacak bir yüreği,
Isınacak birkaç güzel sözü olmazmış insanın.
İnsanın insandan kaçışı da olurmuş,
İnsanın insana ağır geldiği de.
Her gelişin bir de gidişi olurmuş.
Sevince kaldırılırmışta ya unutulunca...
Unutulunca savrulurmuş insan.
Kış gelirmiş gönül bahçesine,
Çiçekleri solarmış.
Rüzgar bahanesi olurmuş yaprağın, usulca koparmış dalından.
Baharın geleceğini bilse de insan,
Gönlüne baharın geleceğine inanmazmış.
Etin ete ağır geldiği de olurmuş,
Sözün gönle ağır geldiği de .
Her gelişin bir de gidişi olurmuş.
Şairinde dediği gibi nasıl seviyorsa öyle kalmalıymış insan, değişmek sadece mevsimlerin olmalıymış.
Hasılı, insan ait olmadığı topraklarda açmaktan vazgeçmeliymiş.
Güneş yine doğacak biliyorum,
Yine akşamlar olacak,
Yine yağmur yağacak,
Kuşlar baharın habercisi olacak.
Başka topraklarda açacaksın.
Sevenler sevdiği için fal bakacaklar seninle.
Seviyor diye sevindireceksin kimilerini,
Kimilerini de üzeceksin.
Başka kalplerde yeşerin diyeceksin belki de.
Ama sen olmayacaksın artık onu da biliyorum.
Biliyorum ama kalbimin telleri sızlıyor yine de.
Her vuruşumda seni çalıyor istemsizce.
Ama birgün farklı bir ezgi tutturacak onu da biliyorum.
Artık bazı şeyler için çok geç ve de elveda diyorum.
Başka kalplerde açacağım ben de.
Sen olmadan da yaşayabileceğim.
Kayıt Tarihi : 9.10.2025 15:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Güzel şairlerimizden esinlenerek yazılmıştır. Cahit Zarifoğlu' nun da dediği gibi sadece mevsimler değişmeliydi bizler aynı kalmalıydık.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!