Kaç gece daha ay ışığında ölümü beklemeliyim.Zifiri korkunun ardında aralanıyor kapı,endişelerim iplik beyazı yansıyor hüzün derime.Bir nefese ve son nefese ümîdim kalmayınca anlıyorum.Mihribanım her dem sen.Ben kimim.Mâşuk'unu kamerde gören mi,üzerine kara bulutlar ören mi?Zevkler,emeller soluk,insanlar uykuda,eşyâ paramparça.Gözyaşımla suladığım fidanım büyüdü sanardım,ellerimle kaktüs yetiştirmişim.Tek tesellim,küçük bir çiçek.
2020
Beyaz Kamer 2Kayıt Tarihi : 11.9.2022 18:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)