Kimsin, nerelerdesin?
Nerede doğdun, nerede büyüdün?
Ne kadar uzaktasın ve daha ne kadar uzakta kalacaksın bilmiyorum.
Zaman yakınlaştırıyor mu bizi, yoksa daha da uzaklaştırıyor mu emin değilim.
Merak ediyorum,
Sen uyu çocuk sen uyu,
En çok sen uyu.
En çok senin uyumam gerekirken ,
En çok sen uyuyamazken,
Aksine tüm dünya uyurken,
En çok senin doyman gerekirken,
Bugün başka bir gün,
Umut penceresinin sonsuzluğa açıldığı,
Perdelerin aralandığı gün bugün.
Uzaklar yakın, yakınlar uzak olur ya bazen,
Bugün tüm uzakların yakınlaştığı gün.
Gözünden akan 1 damla gözyaşını seviyorum mesela
Serinleten rüzgarını
Nefes alışını
Huzurunu seviyorum
Saçlarının savruluşunu seviyorum mesela
Hoyrat davranışını
Bu ağrılar ne için
Bu ağarmalar ne için
Kim için geçiyor bu ömür
Ey nefs tut kendini
Fani hayat geçip giderde
Rüzgarın heyacanı vardı bugün,
Biraz telaşlı biraz aceleciydi sanki.
Güneş seni arıyordu her yerde.
Doğmak için bir neden arıyordu belki de.
Sen yoktun, sesin yoktu, kokun yoktu,
İzini arıyordu kuşlar.
Sen miydin giden yoksa seninle inşa ettiğim yüreğim mi?
Hani o son bakışın, arkanı dönüp gidişin,
Her adımında bana yavaş yavaş veda edişin,
Kırıldı kalbimin kanatları usul usul,
Uçamıyorum sensizlik diyarında.
Sen gideli 370 gün oldu bugün.
Evdeki tüm izlerin siliniyor yavaş yavaş.
Kanepeye uzanırdın ya hani boylu boyunca.
Dışarıyı izlerdin saatlerce.
Adını mobese koymuştuk balkon kenarından hiç ayrılmadığın için.
En yakın arkadaşların karşı binadaki teyzelerdi.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!