Her Bahar Geldiğinde Şiiri - Kemal Doğanay

Her bahar geldiğinde bana bir haller olur,
Başımda sevda yeli elimde güller olur.
Bülbül-ü Şeyda öter önümde göller olur,
Kurur bütün çiçekler yolumda çöller olur.
Her bahar geldiğin de bana bir haller olur!

Yanma diyorsun sakın, bu günler gelir geçer
Kapımı çalan tüccar, sana da fiyat biçer
Bu dünyanın kanunu konanlar mutlak göçer,
Aşkın şarabı acı, aşıklar ondan içer.
Yanma diyorsun sakın, bu günler gelir geçer!

Her bahar geldiğin de başımda sevda yeli
Esme desem de yine esiyor deli deli
Kimliğimi sorarsan ne cahilim ne veli
Bana bir haller olur, sen buradan gideli.
Her bahar geldiğin de başım da sevda yeli!

Mecnun gibi yanmışım nehirlere koşarım
Sen Leyla ile yalnız, ben aşkıyla yaşarım
Göllere sığmaz olur,denizlere taşarım,
Karlar erisin bir kez, seller gibi coşarım.
Mecnun gibi yanmışım nehirlere koşarım!

Her bahar geldiğin de gölüne DOĞANAY’ım
Bekliyorum tetikte gerili durur yayım
Kandırırım sanma ha!, ben kanmam asla bayım,
Beni uzakta sanma her zaman yanındayım.
HER BAHAR GELDİĞİN DE GÖNLÜNE DOĞANAYIM!