İlk bahardım bak şimdi kışa döndüm
Ayrılık zamanında gül gibi soldum
Kanadı kırılmış yaralı bir kuş gibi
Her ayrılık da soluk güle döndüm
Gözlerimden durmuyor akan yaşlar
Yüreğimi yakan ah bu sık ayrılıklar
Her gidişin benim içimdeki közü yakar
Her akşam gözlerim yollarına bakar
Dayanamadım artık ayrılık üzüyor beni
Etrafımdaki dostları içimdeki sevgiyi
Geçmez ki sensiz günlerim gecelerim
Her ayrılıkta soluktur benim gözlerim
Anlamadım ben ya aşk yalan ya dünya
Kalamadık bir yerde hep orada burada
Durmadan eş, dost, iş memleket ara
Bak gözlerim yine senin yollarında
Sevmedim ayrılığı gel seninle anlaşalım
Artık yeter ayrılığa bir yerde buluşalım
Dayanacak gücüm dermanım kalmadı
Tek bir yerde yuva kurup hep orada kalalım
Arkadaşım bu şiirim sana olsun
Bu ayrılığınız mutlu ve son olsun
Kalbiniz daima nazik sevgiyle dolsun
Beni hatırladıkça gözleriniz yaşla dolsun
02.02.2010
Yakup BAŞAR
Kayıt Tarihi : 2.2.2010 14:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yakup Başar](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/02/02/her-ayrilik-aksaminda.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!