Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Gündüz ., geceyi sırtında taşır... Oyun vakti bitmiştir çocuklar için ., ne göstereceği bilinmeyen gece sinemaları/rüyalar bölümü başlamıştır...
Ve tabi bir de yaşamın bütünü içinde kolkola gezen aydınlıklar ve karanlıklar vardır ki orada da hangisinin arkasında yürüyeceğimiz konusunda tercih bize aittir çoğu zaman
Güzel şiiriniz için kaleminize sağlık sayın Rukiye Çelik...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta