Her aşk, karşındakinin öyküsünü yaşamaktır aslında.
Küçükken içinde büyüdüğü ev gibi.
Değişir insan, değişen her şey gibi...
Kendini inkâr edip yeniden yarattıkça.
Her aşk, karşı koymaktır aslında;
İnsanın inandığı kendi gerçeğine.
Ümitler, bir yalan uydurur; yürekse inanır
Anlatır o yalanı sonra, bir ömür mantığına
Her aşk, kaybolup yitmektir aslında;
Bilmediği bir ülkede, ıssız bir sokakta.
Cesaretli de aynı öper bir korkak da
Sevdiğini elinde bir biblo gibi tuttukça.
Her aşk, adım adım büyümektir aslında;
Kaldığı yerden devam eder tırmandıkça basamakları.
Her basamakta aşkın bir sırrını daha keşfeder;
Tam her şeyi öğrendim sandıkça.
Her aşk, kendini aramaktır aslında;
Gözlerinin içinde o en sevdiğinin.
Bir aynaya dönüşürler, mühürlü ve depderin;
Sevgileriyle birbirlerini yansıttıkça.
Her aşk, teslîm olmaktır aslında
Koymaktır sehpasına kalbini, öldürmesi için celladın.
Her ayrılık, yürekten de bir parça götürür;
Nefes alamaz insan, birgün yüreksiz kaldıkça.
Her aşk, karaya vurmaktır aslında;
Ölü bir balık gibi nârin yüreklerin.
Tamir eder başka bir yürek; kırdığını eskisinin
Kendini şefkatli bir anne yerine koydukça...
Her aşk, tamamlamaktır aslında
Bir diğerinin eksik bıraktığını.
Sadece perdeleri değişir ve sadece halıları
Ev, aynı evdir; içinde oturan hep başkalaştıkça.
Her kadın, başka bir erkek yaratır aslında;
Denizler gibi dalgalı, hırçın çocuklardan.
Farkı yoktur merhametli bir anadan;
Bir bebek gibi onları göğsünde uyuttukça.
Her erkek, bir babaya dönüşmektir aslında;
Merhametten bozma kutsal bir adaktan.
Çenesini okşarken bile korkup kırmaktan
Küçük bir kız çocuğu gibi onu şımarttıkça.
Ve her ayrılık, bir kurşun sıkmaktır aslında;
Sansa da mutluluk, bitirmektir kavgaları.
Canı yanar hep rengi sapsarı;
Kendi kendiyle kavgaya tutuştukça.
22 Nisan 2010, Perşembe.
Mehmet Akif ArdıçKayıt Tarihi : 26.4.2010 11:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yitirdikçe içinde ki çocuğu..
Gitmek ile kalmak arasıdır büyümek
Tabutlara sığmayan yarınları, yaşamadıkça.
Öncelikle “Her Aşk Karşındaki Olmaktır Aslında” şiiri ile “GÜNÜN ŞİİRİ / ŞAİRİ” seçilen Değerli Mehmet Akif Ardıç’ı gönülden kutluyorum.
Aşk, bütünleşmektir aslında.
Bir iken, iki kalbin tek yürek olup birlikte atması gibi…
İkinin birliğinde bütünleştikten sonra “her kadının başka bir erkek yaratması” misali aşığını aslından koparıp kendine dönüştürmesi, kendine aşkla bağlaması… Bir çocuk gibi…
Ve har erkeğin de “bir babaya dönüşmesi” misali, bir hal alması, gözetip kolamsı, sahiplenmesi ve merhametin kucaklayan sevecenliği ve babacan bir duyguyla bağrına basması gibi…
Aşkta olması düşünülmeyen, lakin istenmeden de olsa yaşanılması muhtemel olan en feci durum ayrılık belası yaşamaktır ki, bazı durumlarda huzura giden yol, bazen de kendi kendiyle hiçbir zaman bitmeyecek kavganın başlangıç sebebi.
Huzur bunun neresindeyse ne ayrılan, ne de ayrı düşen gönüller asla aradığı gerçek huzuru bulamayacaklardır.
Hep bir ukde…
Hep bir istifham…
Hep bir acaba...
Hep ve daima “BELKİ!..”
*
Dörtlükler halinde yazılmış serbest bir şiir.
Türk şiiri geleneğinde daha çok, söylenecek söz üzerine açıklama mahiyetinde dizeler getirilir. Yani nazım birimi dörtlükse önce söylenecekler söylenir, son dizede de ana düşünce vurgulanır.
Bu şiirde ise şair, bunun tam tersini yapmışlar.
Dörtlüklerin ilk dizelerinde temel düşünceyi vurgulamışlar, sonraki dizelerde de bu düşüncenin bir bakıma izahını, adeta açılımını yapmışlar.
Biraz daha dikkatlice okunursa, ilk iki dize bir cümle halinde. Şiir diline aktarılınca iki dizeye dönüşmüş, dönüştürülmüş.
Misal:
“Her aşk, karşındakinin öyküsünü yaşamaktır aslında.
Küçükken içinde büyüdüğü ev gibi.”
Bu iki düzeyi tek cümle olarak düşünelim.
“Aslında her aşk, küçükken içinde büyüdüğün ev gibi karşındakinin öyküsünü yaşamaktır.”
3. ve 4. dizelerde de aynı teknik kullanılmış.
“Değişir insan, değişen her şey gibi...
Kendini inkâr edip yeniden yarattıkça.”
“İnsan, kendini inkâr edip yeniden yarattıkça, değişen her şey gibi değişir…”
Görüldüğü üzere, ikişerli dizler tek bir cümlenin dizeleşmiş hali…
Şiire sağlam bir anlatım kazandıran aslında bu sağlam ifadelerden kaynaklanıyor. Yani hiçbir dize hava asıl kalmıyor. Sahipsiz dizler, sonuçsuz, yarım bırakılmış gibi muallak bırakılmamış.
Şiiri anlatım bakımından güçlü kılan yollardan biri bu.
Bu arada, şiirin bütününe şöyle bir bakarsak;
“Her aşk, karşındakinin öyküsünü yaşamaktır aslında.”
“Her aşk, karşı koymaktır aslında;”
“Her aşk, kaybolup yitmektir aslında;”
“Her aşk, adım adım büyümektir aslında;”
“Her aşk, kendini aramaktır aslında;”
“Her aşk, teslîm olmaktır aslında”
“Her aşk, karaya vurmaktır aslında;”
“Her aşk, tamamlamaktır aslında”
Aşkın ne olduğu veya olabileceği hakkındaki temel düşünceler sıralanarak şiir geliştirilmiş.
Dörtlüklerde var olan iç ahengin yanında, ilk dizelerdeki “Her aşk… aslında” kelimelerinin tekrarları ve dörtlüklerin son dizelerindeki son kelimelerde “… -dikçe, -dikçe, -dukça –dükçe; - tıkça, tikçe, -tukça, -tükçe” eklerinin tekrarları da şiire artı bir ahenk katıyor.
Devamındaki bölümlerde ise, temel düşüncelere daha farklı bir yaklaşımla yer verilmiş.
“Her kadın, başka bir erkek yaratır aslında;”
“Her erkek, bir babaya dönüşmektir aslında;”
Aşk, öylesine ulvi bir duygudur ki; en umursamaz kadını bile en sevecen, en sıcak kalpli, en munis, en kucaklayıcı bir anneye; en sert, en haşin, en gaddar erkeği de pamuk gibi yumuşacık, sevecen kalpli bir erkeğe ve babaya dönüştürür.
Sön söz:
“Ve her ayrılık, bir kurşun sıkmaktır aslında;
Sansa da mutluluk, bitirmektir kavgaları.”
Ayrılıklar, insanın kendini kalbinden vurmaktır aslında.
Aşkın mekânı kalptir.
Ayrılık, aşk mekânının tarumar edilmesinden başka bir şey değildir?
Aşk, ayrılıkla yan yana anılamayacak kadar yaşanılası yüce bir duygudur.
Tebrik ve takdirlerimle Sayın Ardıç.
Daha nice güzel şiirlere…
Sevgi ve saygı rüzgârları esenliğiniz olsun.
Hikmet Çiftçi
09 Kasım 2014
'GERÇEK DOSTLAR BİRLİĞİ'
TÜM YORUMLAR (8)