Her anım bin tedirgin Şiiri - Cevat Çeştepe

büyük doğal felaketlerden çok önce.
ne yerle yeksan
olmanın hesapları depremlerle,
ne yangınlar ve sel baskınları.
hiçbiri gözükmüyor yarına dönük
birinci
sayfa manşetlerinde.
har vurup harmanı savurmaya devam.
büyük bankalar, holdingler de hiç istekli değil nasılsa vurgun dosyalarına kapak olmaya.
kenar mahalle kaçamaklarının falında gözükmüyor şimdilik aşk cinayetleri.
yani etek boyları, yandan çarklı bakışlar, eve dönülemeyecek saatler ve saireler başvurusu kabul görmemiş gerekçeler olarak sıralarını bekliyorlar; dayayıp sırtlarını dış kapının mandalına.
yeni doğmuş bebekler yeni doğacak olanlara yaşama hakkını sonuna kadar kullanmayı öğütlüyorlar. yoksullara gıda yardımı projelenmeden tozlu raflarına kalkıyor belki bir günün.
yaşadığımız zamanın her karesine yabancıyız. jules verne bile yeni öğrenmekte arzın merkezinin derinliğini.
....

işte böyle zamanlarda bir akşamüstü.
alabildiğine sarhoşum, ayaklarım dört basıyor.
günlerden sen olmuşsun, bilmiyorum..
tepeden tırnağa sancı doluyum, sanki doğuruyorum,
seni ve kıyamet gününü.
kırk yıllık kahve tadına dönüş yapıyor
damarlarımdaki anason.
kendi miladıma seni ortak alıyorum.
şimdi kalmışsa gizlendiği köşede gölgesi
hırsızlanacak bir sarı gülün
hakkını verebilmeyi bilmenin erdeminde olalım,
ve o sarı gülü şöyle yürekten koklayalım.
bırakıp ne anlama geldiğini arabesk yorumlarda