Aşık;
Bir yâr düştü gönlüme deli divaneyim,
Aldı ömrümü elimden biçare avareyim,
Bir öğüt ver şu mazluma dinleyeyim,
Söyle üstad söyle neyleyeyim.
Üstad;
Zerre ziyan etme ömrü tabiiyeti Hâk'tır aşkın,
Her zerresi ziyan olur ömrünün olursan Hâk'ka taşkın,
Ziyan etme ömrünü bir fani uğrunda alemler önünde eğilse,
Alemler kadar olsa aşkın ne manası var yaradan için değilse.
Aşık;
İnsan dediğin ruha örtünmüş deri,
Düştüm aldanıp gaflet çukurundan içeri,
Bir büyük kelâm eyledin çekilipte geri,
Önceden ciğerim yanardı şimdi içim yangın yeri.
Üstad;
Sabırla teslim olmalı Hâk'ka,
Kimin düştüğü çukur Yusuf'un kuyusundan derin?
Kalpten dua edersen görürsün,
Ateş olmadı mı İbrahim'e serin?
Öyle manevi bir savaş vermeli ki insan, gören düşmeli hayrete,
Kesişir yolun yâr ile elbet Hâk, kaderi bağlı kıldı gayrete.
Kayıt Tarihi : 1.6.2024 17:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir darboğazda 4 yılda...
Teşekkürler:)
TÜM YORUMLAR (1)