Öyle anlar geliyor ki…
Düşüncelerim bile kendi kendine pes etmek istiyor.
Sanki içimdeki her şey, kendi içimde boğuluyor.
Üzülüyorum, ama gözümden yaş akmıyor.
Acaba üzülmek sadece ağlamak mı?
Yoksa sessizce, içten içe parçalanmak mı?
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta