Sevmek istedin ya hep,n oldu çocuk.
Gözlerinin yaşını,yine kendin sildin
Onlar güldü eğlendi,sen hep üzgündün.
Karanlık gecelerde düşler kurdun,onlar rahatça uyurken.
Hep doğru olmandan kaybettin çocuk.
Onlar gibi çağa ayak uyduramadın
Namusu düşündün çocuk,ilk ve tek olsun dedin.
Ama onların da hiç bir zaman,teki sen değildin zaten.
Hep sana dediler ki,çocuk.
Seni kaybetmek istemem,bir dost olarak.
Ama sen zaten dost olarak sevmemiştin ki onları.
Onlarda,başkalarının dostu olarak yasadılar hep.
Hepsi yalandı çocuk,boş ver onları.
Değmez seni sevmeyen,birileri için.
Seni de seven biri de bulunur elbet.
Bakarsın gözlerine,unutursun tüm geçmiş yaşananları.
Kazanan sensin aslında, sensin çocuk.
Bırak böyle geçsin gitsin bu seferkide.
Kaybeden sen olmadın ki yine
Kaybedenler, seni bir türlü kazanamayanlardı
Kayıt Tarihi : 4.8.2007 00:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!