Kirpiklerimin arasından
Her an kaçmaya hazır bekleyen bir damla yaş daha
İlan etti bağımsızlığını
Yüzüme ılık bir rüzgar vurunca
Yanaklarımdan aşağıya doğru anlamsız bir yol çizdi
Bulutlar ağladı benim yerime
Bir yıldız kaydırdım adına
Dilek diledim yine
Hasret rüzgarları eserken yol boyu
Ben sessiz çığlıklar bıraktım semaya
Gökteki yıldızları saymaya çalıştım hep
Ben çabaladıkça kaçtılar sanki
Kaldırım taşlarına bizi yazdım
Bulutların gözyaşlarındaki yansımamı seyredip
Gülümsemeye çalıştım güneşe
El salladım kaçıp giden martılara
Gemilere bindirip de ahımı
Türküler yaktım adına
Anlamsız kelimelerle kurulmuş
Devrik bir cümle gibiydi her şey
Sen 'sözde özne'yi oynuyordun bense 'dolaylı tümleç'i
Yükleme sordukça adını
Büyüyordu bilmece
Yreğimin çıkmaz sokaklarında gezinirken rastladım
Kimsesiz bir su birikintisine
Kim ağladı bilmiyorum
Ya benim gözyaşlarım ya da
Ya dası yok işte...
Zaman koştu sen kaçsan da
Şimdi sıra sana geldi
Çaresiz getirdi dağlar
Koynumuza güneşi
Sen de uzat elini ve tut nefesini
Bak semaya ve sakın unutma:
'Aynı gökkubbe altında biz ayrı sayılmayız ki...'
Kayıt Tarihi : 2.7.2010 22:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!