I
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
Devamını Oku
Hüznüm; süngülü yalnızlıklara itilmiş bir Dersim gecesi,
açlığım; bir deri bir kemik,
sabrım; altı aylık unutulmuşluğuyla bir Bahçesaray'lı
ve korkum; yollarına sinmiş bir çakal
ya gidenler evin yolunu bir daha bulamazsa Anerka!
O zaman her şey yoluna girecek zaten, huzurlu olacağımız zamanlar şiirinizde bahsettiğiniz gibi sevgimizi,yüreğimizi ortaya koyacağımız, hiç birimizin diğerinden farklı olmadığını bildiğimiz , ötekileştirmekten sakındığımız zamanlardır.Öyledir öyle olmasına da her nedense huzursuzluğa götüren hal ve hareketler sergiliyoruz.Kendimizi mutsuz ediyoruz,başkalarını da kendimizin olduğu duruma,huzursuzluğa çekiyoruz.Buna hakkımız var mı?Asla yok.Çünkü,hayatı tek başına yaşama lüksü yok hiçbir yaratılanın.İnsanın olduğu kadar bir böceğin,çiçeğin de buna hakkı yok.
Her şey yoluna girecek bütün bunların farkına vardığımız zaman.
O zamanların tez gelmesi umuduyla,zira hayat kısa.
Saygılarımla,
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta