Hep Sustum… Şiiri - Canan Onuş

Hep sustum, mühür vurdum ağzıma
dertlerimi dökmedim yakınıma, uzağıma
ağrılarla boğuştum, acılar yordu bedenimi
kimsecikler bilmedi çektiğim bu çileyi.

Yüreğim ağlıyorken ben gülüyordum
dertlerimi elimle dağların ardına atıyordum
güçlü gösterirken beni, dimdik duruşlarım
kimsecikler bilmedi, bitmedi arzularım.

Şimdi sonun ilk adımı, kaldım bir başıma
heybemde hayallerim, çıktığım bütün yollarda.
varsa bile amacım, unuttum bunca zaman içinde
mühür vurdum ağzıma, şimdi tam sustum işte.

Ceynan_2007_İst.