Hep Sensin. Şiiri - Ziya Gökmenoğlu

HEP SENSİN.

Unuttum zannetme, alıp verdiğim
İçimde dolaşan nefesim sensin,
Uzaklarda değil, her an gördüğüm,
Kalbime dövülmüş, ilk resim sensin.

Mühürlenmiş sanki, ağzımdaki dil,
Cümleler anlamsız, heceler sefil,
Ellere gel demek, olası değil,
Dilimin döndüğü, tek isim sensin.

Rüyamın gerçeği, hülyamın sonu,
Kalbimin atışı nabzımın tonu,
Gözlerimde ışık dilimde konu,
Yaşama isteğim, hevesim sensin.

Bakışın sevgini, kanıtlar gibi,
Gülüşün kaçamak yanıtlar gibi,
Aşkıma dikilmiş anıtlar gibi,
Hasretle yoğrulmuş, o cisim sensin.

Sevgiyle doluyken gözyaşı silmem
Yüreğim sımsıcak, kış nedir bilmem,
Baharlar gitsin de, yaz gelsin demem,
Günde yaşadığım, dört mevsim sensin…

İst. 12 / Ocak / 2001