HeP SeNi AnacağıM Şiiri - Sinan Karakaş

Kaderim değil beni, sana esir eyleyen,
Öyle bir aşka düştüm, beni yakıp kül eden,
Bilmem kime gideyim, bilmem ki ne edeyim,
Öyle bir haldeyim ki, kendisini bilmeyen.

Yakmaktan öte bana, var mıdır yapacağın,
Belki ölene kadar, ben böyle yanacağım,
Yalnız seni sevecek, hep seni anacağım.

Aldın aklımı benden, delirmek üzereyim,
Sen de kabul etmezsen, söyle nere gideyim,
Ya beni al içeri, ya kapında durayım,
Bir tek kelime ile sevdiğimi diyeyim.

Yakmaktan öte bana, var mıdır yapacağın,
Belki ölene kadar, ben böyle yanacağım,
Yalnız seni sevecek, hep seni anacağım.

Bu kadar zalim olma, ne olur insaf eyle,
Senin yaktığın gibi, hiçbir şey yakmaz böyle,
Adı çıkmış mecnunun, adı çıkmış keremin,
Tavrınla ister övün, yaktım de ateşimle.

Yakmaktan öte bana, var mıdır yapacağın,
Belki ölene kadar, ben böyle yanacağım,
Yalnız seni sevecek, hep seni anacağım.

Ben yanmaya alıştım, ne kadar yakarsan yak,
Yakıyorum diyerek, göğsüne madalya tak,
Göreyim her gün seni, beni mahrum eyleme,
Ben mazlum ben mağdurum, beni halime bırak.

Yakmaktan öte bana, var mıdır yapacağın,
Belki ölene kadar, ben böyle yanacağım,
Yalnız seni sevecek, hep seni anacağım.