Hep Sende Şiiri - İzzet Sağpazar

Geceyle birlikte bir türkü tutturuyor dudaklarım
Saçların kadar seyrek gözlerin kadar hüzün uyandırır
Bir türkü tutturuyor dudaklarım gece kadarım
Öyle derinden hissedersin yalnızlığımı
Sensiz sessiz kalışlarımı

Gün geceden ayrılıyor sonra sen benden
Bir koku alıyor etrafımı coğrafyamı yine sen kaplıyor
Gören gözler hayret ediyor beni yine körler anlıyor
İçim dışım karmakarışık lakin özlemek yoruyor

Bir masal iniltileri yayılıyor sağırlar dahi dinliyor
Güneş ay'a milyarlık aşkları anlatıyor
Geliyor sıra bize susuyor güneş ay susuyor
İstemsizce gözler akıyor yıldızlar inliyor

Yarım kalan nice aşklardan bir bize ağlıyor
Yerle bir oluyor yer,gök inim inim inliyor
Şimşekler dahi hıçkırıyor son bulmayan sevdalara
Ve herkes susuyor konuşma sırası bende
Nokta koyamadığım ne varsa hep sende