Keşke hep karnında kalsaydım anne.
Yediğinden, içtiğinden paylaşsaydık.
Bütün herkes bekleseydi doğacağım günü.
Fakat bir türlü doğmasaydım anne.
Seninle beraber yaşlansaydık.
Askerliğimi karnında yapsaydım anne.
Alsaydım minik ellerime silahı.
Seni üzenleri tek tek vursaydım anne.
Ruhum neden simsiyah anne.
Ben sana yüklüyken çok mu sigara içtin.
Ne derdin vardı ne?
Yoksa, sigaran dan düşen kül müydüm anne.
O değil de seni en çok ben üzdüm anne.
Ayağım taş oldu attığım tekmelerle.
Son kurşunu göz bebeğine sıkmam gerek anne.
Ölü doğarsam adımı hicran koyma.
Mustafa Erhan Ekinci
Kayıt Tarihi : 24.7.2018 14:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!